ਪਹਿਲੀ ਸ਼੍ਰੇਣੀ ਵਿੱਚ ਉਹ ਵਰਤ, ਤਿਉਹਾਰ ਅਤੇ ਮੇਲੇ ਹਨ
ਸਾਡੇ ਦੇਸ਼ ਦੀ ਅਰਥਵਿਵਸਥਾ ਦਾ ਧੁਰਾ ਖੇਤੀਬਾੜੀ ਹੋਣ ਦੇ ਨਾਤੇ, ਮੌਸਮ ਦੀ ਹਰ ਤਬਦੀਲੀ ਦੇ ਅਨੰਦ ਅਤੇ ਮਨੋਰੰਜਨ ਨਾਲ ਆਗਾਜ਼ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਮੌਕਿਆਂ ’ਤੇ ਤਿਉਹਾਰਾਂ ਨੂੰ ਸ਼ਾਮਲ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ, ਜੋ ਉਚਿਤ ਹੈ। ਪਹਿਲੀ ਸ਼੍ਰੇਣੀ ਵਿੱਚ ਉਹ ਵਰਤ, ਤਿਉਹਾਰ ਅਤੇ ਮੇਲੇ ਹਨ, ਜੋ ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਹਨ ਅਤੇ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਉਦੇਸ਼ ਭਾਰਤੀ ਸੱਭਿਆਚਾਰ ਦੇ ਮੂਲ ਤੱਤਾਂ ਅਤੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਦੀ ਰੱਖਿਆ ਕਰਨਾ ਹੈ। ਸਾਰੇ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਤਿਉਹਾਰ ਇਸ ਸ਼੍ਰੇਣੀ ਦੇ ਅਧੀਨ ਆਉਂਦੇ ਹਨ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਹੋਲਿਕਾ ਉਤਸਵ, ਦੀਵਾਲੀ, ਬਸੰਤ, ਸ੍ਰਵਨੀ, ਸੰਕ੍ਰਾਂਤੀ ਆਦਿ। ਸੱਭਿਆਚਾਰ ਦੀ ਸੰਭਾਲ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਆਤਮਾ ਹੈ। ਦੂਜੀ ਸ਼੍ਰੇਣੀ ਵਿੱਚ ਉਹ ਤਿਉਹਾਰ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ ਜੋ ਕਿਸੇ ਮਹਾਂਪੁਰਖ ਦੀ ਯਾਦ ਵਿੱਚ ਮਨਾਏ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।
ਉਹ ਉਸ ਮਹਾਨ ਮਨੁੱਖ ਦੇ ਗੁਣਾਂ, ਸ਼ੁੱਭਕਾਮਨਾਵਾਂ, ਪਵਿੱਤਰ ਚਰਿੱਤਰ ਤੇ ਮਹਾਨਤਾ ਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰਨ ਲਈ ਹਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਯਾਦ ਦੇ ਉਹ ਪ੍ਰਤੀਕ ਹਨ। ਰਾਮ ਨੌਮੀ, ਕਿ੍ਰਸ਼ਨ ਅਸ਼ਟਮੀ, ਭੀਸਮ ਪੰਚਮੀ, ਹਨੂੰਮਾਨ ਜੈਅੰਤੀ, ਨਾਗ ਪੰਚਮੀ ਆਦਿ ਤਿਉਹਾਰਾਂ ਨੂੰ ਇਸ ਸ਼੍ਰੇਣੀ ਵਿੱਚ ਰੱਖਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਭਾਵ ਇੱਥੇ ਹਰ ਰੋਜ਼ ਮੇਲੇ/ਤਿਉਹਾਰ ਲੱਗਦੇ ਹਨ। ਅਨੇਕਤਾ ਵਿੱਚ ਏਕਤਾ ਦੀ ਮਿਸਾਲ ਇਨ੍ਹਾਂ ਤਿਉਹਾਰਾਂ ਮੌਕੇ ਦੇਖਣ ਨੂੰ ਮਿਲਦੀ ਹੈ। ਇਹ ਤਿਉਹਾਰ ਮਨੁੱਖ ਲਈ ਆਨੰਦ ਅਤੇ ਖੁਸ਼ੀ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਤਾਜਗੀ ਭਰੇ ਪਲ ਲੈ ਕੇ ਆਉਂਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਸਿਰਫ ਹਿੰਦੂ ਧਰਮ ’ਤੇ ਹੀ ਨਹੀਂ ਬਲਕਿ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਧਰਮਾਂ ਅਤੇ ਸੰਪਰਦਾਵਾਂ ’ਤੇ ਲਾਗੂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਦਰਅਸਲ, ਇਹ ਤਿਉਹਾਰ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਲੋਕ-ਭਾਈਚਾਰਿਆਂ ਦੀਆਂ ਸਮਾਜਿਕ ਮਾਨਤਾਵਾਂ, ਪਰੰਪਰਾਵਾਂ ਤੇ ਪੁਰਾਣੇ ਰੀਤੀ-ਰਿਵਾਜਾਂ ’ਤੇ ਆਧਾਰਿਤ ਹਨ। (Social Festivals)
ਸਾਰੇ ਤਿਉਹਾਰਾਂ ਦੀਆਂ ਆਪਣੀਆਂ ਪਰੰਪਰਾਵਾਂ ਅਤੇ ਰੀਤੀ-ਰਿਵਾਜ ਹਨ
ਸਾਰੇ ਤਿਉਹਾਰਾਂ ਦੀਆਂ ਆਪਣੀਆਂ ਪਰੰਪਰਾਵਾਂ ਅਤੇ ਰੀਤੀ-ਰਿਵਾਜ ਹਨ। ਇਹ ਤਿਉਹਾਰ ਮਨੁੱਖੀ ਜੀਵਨ ਵਿੱਚ ਦਇਆ, ਦਿਆਲਤਾ, ਸਾਦਗੀ, ਪ੍ਰਾਹੁਣਚਾਰੀ, ਆਪਸੀ ਪਿਆਰ, ਸਦਭਾਵਨਾ, ਪਰਉਪਕਾਰ ਵਰਗੇ ਨੈਤਿਕ ਗੁਣਾਂ ਦਾ ਵਿਕਾਸ ਕਰਕੇ ਮਨੁੱਖ ਨੂੰ ਚਰਿੱਤਰ ਅਤੇ ਭਾਵਨਾਤਮਕ ਬਲ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਭਾਰਤੀ ਸੰਸਕਿ੍ਰਤੀ ਦਾ ਮਾਣ ਅਤੇ ਪਹਿਚਾਣ ਇਹ ਤਿਉਹਾਰ ਸਮਾਜਿਕ, ਧਾਰਮਿਕ, ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਅਤੇ ਅਧਿਆਤਮਕ ਦਿ੍ਰਸ਼ਟੀਕੋਣ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹਨ। ਸਮਾਜਿਕ ਤਿਉਹਾਰ ਅਤੇ ਅੰਤਰ-ਸਕੂਲ ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਬੱਚਿਆਂ ਦੇ ਆਤਮ-ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਅਤੇ ਅੰਤਰ-ਵਿਅਕਤੀਗਤ ਨੂੰ ਹੁਨਰ ਨੂੰ ਬਣਾਉਣ ਵਿੱਚ ਮੱਦਦ ਕਰਨ ਲਈ ਸਾਨਦਾਰ ਮੌਕੇ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਦੇ ਹਨ। (Social Festivals)
ਅੰਤਰ-ਵਿਅਕਤੀਗਤ ਹੁਨਰਾਂ ਵਿੱਚ ਦੂਜਿਆਂ ਨਾਲ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਢੰਗ ਨਾਲ ਸੰਚਾਰ ਕਰਨ ਅਤੇ ਗੱਲਬਾਤ ਕਰਨ ਦੀ ਯੋਗਤਾ ਸ਼ਾਮਲ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਸਵੈ-ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਆਪਣੇ-ਆਪ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀਆਂ ਯੋਗਤਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਹੈ, ਜੋ ਦੋਵਾਂ ਦੂਜਿਆਂ ਨਾਲ ਸਕਾਰਾਤਮਕ ਸਬੰਧ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਜਰੂਰੀ ਹਨ। ਸਮਾਜਿਕ ਤਿਉਹਾਰ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਸੱਭਿਆਚਾਰਾਂ, ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ ਅਤੇ ਪਰੰਪਰਾਵਾਂ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਜੋ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਦੂਰੀ ਨੂੰ ਵਿਸ਼ਾਲ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਦੂਜਿਆਂ ਪ੍ਰਤੀ ਹਮਦਰਦੀ ਅਤੇ ਸਮਝ ਪੈਦਾ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਮੱਦਦ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਤੁਸੀਂ ਨਵੇਂ ਦੋਸਤ ਨਾਲ ਸੰਪਰਕ ਬਣਾ ਸਕਦੇ ਹੋ, ਜੋ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕਮਿਊਨਿਟੀ ਨਾਲ ਵਧੇਰੇ ਜੁੜੇ ਹੋਏ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨ ਤੇ ਆਪਣੇ-ਆਪ ਦੀ ਭਾਵਨਾ ਵਿਕਸਿਤ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਮੱਦਦ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ। (Social Festivals)
ਇਹ ਸਮਾਗਮ ਇਸ ਨੂੰ ਵਿਕਸਿਤ ਕਰਨ ਦਾ ਇੱਕ ਵਧੀਆ ਤਰੀਕਾ ਹਨ ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਇਕੱਠੇ ਲਿਆਉਂਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਏਕਤਾ ਅਤੇ ਭਾਈਚਾਰੇ ਦੀ ਭਾਵਨਾ ਪੈਦਾ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਸਾਨੂੰ ਜੀਵਨ ਦੇ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਖੇਤਰਾਂ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਪ੍ਰਤੀ ਵਧੇਰੇ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰਨ, ਸਹਿਣਸ਼ੀਲ ਅਤੇ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਣਾ ਸਿਖਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਮੰਡੀਕਰਨ ਨੇ ਸਾਰੇ ਸਿਸਟਮ ਹੀ ਬਦਲ ਦਿੱਤੇ ਹਨ। ਸਾਡੇ ਤਿਉਹਾਰ ਵੀ ਇਸ ਤੋਂ ਅਛੂਤੇ ਨਹੀਂ ਰਹੇ। ਸ਼ਾਇਦ ਇਸੇ ਕਰਕੇ ਵੱਡੇ ਤਿਉਹਾਰਾਂ ਦਾ ਸਵਾਦ ਗੁਆਚ ਰਿਹਾ ਹੈ ਤੇ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਅਸੀਂ ਰਸਮਾਂ ਪੂਰੀਆਂ ਕਰਨ ਲਈ ਤਿਉਹਾਰ ਮਨਾਉਂਦੇ ਹਾਂ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਵੱਡੇ ਤਿਉਹਾਰਾਂ ’ਤੇ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਦੁੱਖ-ਦਰਦ ਪੁੱਛਣ ਲਈ ਕਿਸੇ ਕੋਲ ਸਮਾਂ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਹਰ ਕੋਈ ਪੈਸਾ ਕਮਾਉਣ ਵਿੱਚ ਰੁੱਝਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ। (Social Festivals)
ਇਹ ਵੀ ਪੜ੍ਹੋ : ਰਾਖਵਾਕਰਨ ਬਨਾਮ ਵੋਟ ਰਾਜਨੀਤੀ
ਕੋਝੀ ਰਾਜਨੀਤੀ ਨੇ ਤਿਉਹਾਰਾਂ ਦਾ ਮਜ਼ਾ ਵੀ ਵਿਗਾੜ ਦਿੱਤਾ ਹੈ। ਅਸੀਂ ਸੈਂਕੜੇ ਸਾਲ ਗੁਲਾਮ ਰਹੇ। ਪਰ ਸਾਡੇ ਬਜੁਰਗਾਂ ਨੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਤਿਉਹਾਰਾਂ ਦੇ ਰੰਗ ਨੂੰ ਕਦੇ ਫਿੱਕਾ ਨਹੀਂ ਪੈਣ ਦਿੱਤਾ। ਅੱਜ ਇਸ ਆਰਥਿਕ ਯੁੱਗ ਵਿੱਚ ਸਭ ਕੁਝ ਬਦਲ ਗਿਆ ਹੈ। ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ ਕਿ ਤਿਉਹਾਰਾਂ ਵਾਲੇ ਦਿਨ ਕੋਈ ਛੋਟਾ ਨਹੀਂ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਤੇ ਕੋਈ ਵੀ ਵੱਡਾ ਨਹੀਂ। ਸਾਰੇ ਬਰਾਬਰ ਹੋਣ। ਪਰ ਹੁਣ ਇਹ ਸਿਰਫ ਰੰਗਾਂ ਦੀ ਨੁਮਾਇਸ਼ ਹੈ ਤੇ ਮੁਲਾਕਾਤ ਸਿਰਫ ਇੱਕ ਰਸਮ ਹੈ। ਤਿਉਹਾਰਾਂ ਦੇ ਦਿਨ ਵੀ ਅਸੀਂ ਆਪਣੇ ਪਿਆਰਿਆਂ ਤੇ ਸਮਾਜ ਨਾਲ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜੁੜ ਨਹੀਂ ਪਾਉਂਦੇ। ਜਿਸ ਕਾਰਨ ਮਠਿਆਈਆਂ ਦਾ ਸਵਾਦ ਕੌੜਾ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ। ਅਸੀਂ ਸਾਰੀ ਧਰਤੀ ਤੋਂ ਹਨ੍ਹੇਰਾ ਦੂਰ ਕਰਨ ਦੀ ਗੱਲ ਤਾਂ ਕਰਦੇ ਹਾਂ, ਪਰ ਆਪਣੇ ਅੰਦਰ ਫੈਲੇ ਹਨੇ੍ਹਰੇ ਨੂੰ ਦੂਰ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੇ। (Social Festivals)
ਤਿਉਹਾਰਾਂ ’ਤੇ ਸਾਡੇ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਇਹ ਰਸਮ ਸ਼ਾਇਦ ਇਹ ਦਰਸਾਉਂਦੀ ਹੈ ਕਿ ਸਾਡੇ ਤਿਉਹਾਰ ਵੀ ਸਾਡੀਆਂ ਪੁਰਾਣੀਆਂ ਪੀੜ੍ਹੀਆਂ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਦੂਰ ਚਲੇ ਗਏ ਹਨ। ਸਾਡੇ ਤਿਉਹਾਰ ਸਾਡੀਆਂ ਸੰਵੇਦਨਾਵਾਂ ਅਤੇ ਪਰੰਪਰਾਵਾਂ ਦਾ ਜਿਉਂਦਾ-ਜਾਗਦਾ ਰੂਪ ਹਨ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਹਰ ਸਮਾਜ ਦਾ ਮੈਂਬਰ ਹਰ ਸਾਲ ਮਨਾਉਣਾ ਜਾਂ ਸਗੋਂ ਵਾਰ-ਵਾਰ ਮਨਾਉਣਾ ਪਸੰਦ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਸਾਡੀ ਸੱਭਿਅਤਾ ਅਤੇ ਸੱਭਿਆਚਾਰ ਦੇ ਅਣਗਿਣਤ ਸਰੋਕਾਰ ਇਨ੍ਹਾਂ ਮਾਨਤਾਵਾਂ, ਪਰੰਪਰਾਵਾਂ ਤੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਵਿੱਚ ਛੁਪੇ ਹੋਏ ਹਨ। ਸਾਡੇ ਤਿਉਹਾਰ ਦਾ ਵਿਚਾਰ, ਜੋ ਸਾਡੇ ਜੀਵਨ ਨੂੰ ਜੀਵਨ ਦੇ ਵਿਲੱਖਣ ਰੰਗਾਂ ਨਾਲ ਭਰਦਾ ਹੈ, ਮਨ ਵਿੱਚ ਜੋਸ਼ ਅਤੇ ਉਤਸ਼ਾਹ ਦੇ ਇੱਕ ਨਵੇਂ ਪ੍ਰਵਾਹ ਨੂੰ ਜਨਮ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਸਾਡਾ ਮਨ ਅਤੇ ਜੀਵਨ ਦੋਵੇਂ ਤਿਉਹਾਰ ਹਨ। (Social Festivals)
ਇਹ ਵੀ ਪੜ੍ਹੋ : ਹੁਣ ਇਸ ਸੂਬੇ ਦੀ ਸਰਕਾਰ ਨੇ ਵੀ ਬਦਲਿਆ ਸਕੂਲਾਂ ਦਾ ਸਮਾਂ, ਹੁਣੇ ਵੇਖੋ
ਸਾਡੇ ਤਿਉਹਾਰ ਦੀ ਭਾਵਨਾ ਪਰਿਵਾਰ ਅਤੇ ਸਮਾਜ ਨੂੰ ਜੋੜਦੀ ਹੈ। ਇਹ ਸਾਨੂੰ ਸੰਗਠਿਤ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਜਿਉਣਾ ਸਿਖਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਭਾਗੀਦਾਰੀ ਅਤੇ ਆਪਸੀ ਤਾਲਮੇਲ ਦਾ ਤੋਹਫਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਸਾਡੇ ਤਿਉਹਾਰ, ਜੋ ਸਾਡੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿੱਚ ਰੰਗ ਭਰਦੇ ਹਨ, ਸਮਾਜਿਕ ਤਿਉਹਾਰ ਹਾਣੀਆਂ ਨਾਲ ਮਿਲਵਰਤਣ, ਮਿਲਣ ਤੇ ਸਮਾਜਿਕ ਸਾਂਝ ਪਾਉਣ, ਕਿਸੇ ਦੀ ਪ੍ਰਤਿਭਾ ਦਾ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕਰਨ ਅਤੇ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਸੱਭਿਆਚਾਰਾਂ ਅਤੇ ਪਰੰਪਰਾਵਾਂ ਬਾਰੇ ਸਿਖਾਉਣ ਤੇ ਸਿੱਖਣ ਲਈ ਇੱਕ ਵਿਲੱਖਣ ਪਲੇਟਫਾਰਮ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਹੁਨਰ ਸਾਡੇ ਜੀਵਨ ਦਾ ਇੱਕ ਜਰੂਰੀ ਹਿੱਸਾ ਹਨ ਅਤੇ ਅਕਸਰ ਸਾਡੇ ਜੀਵਨ ਦੇ ਲਗਭਗ ਸਾਰੇ ਪਹਿਲੂਆਂ ਦੇ ਕੇਂਦਰ ਵਿੱਚ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। (Social Festivals)
ਇਸ ਲਈ ਜਿੱਥੋਂ ਤੱਕ ਅਜੋਕੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸਾਰਥਿਕਤਾ ਦਾ ਸਬੰਧ ਹੈ, ਵਰਤਾਂ ਅਤੇ ਤਿਉਹਾਰਾਂ ਦੇ ਦਿਨਾਂ ਵਿੱਚ ਅਸੀਂ ਆਪਣੇ ਇਸ਼ਟ ਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰਦੇ ਹਾਂ, ਵਰਤ ਰੱਖਦੇ ਹਾਂ, ਦਾਨ ਕਰਦੇ ਹਾਂ ਅਤੇ ਕਥਾਵਾਂ ਸੁਣਦੇ ਹਾਂ, ਜੋ ਨਿੱਜੀ ਤਰੱਕੀ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਸਮਾਜਿਕ ਸਦਭਾਵਨਾ ਦਾ ਸੰਦੇਸ਼ ਵੀ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਵਿੱਚ ਭਾਰਤੀ ਸੰਸਕਿ੍ਰਤੀ ਦੇ ਬੀਜ ਛੁਪੇ ਹੋਏ ਹਨ। ਤਿਉਹਾਰਾਂ ਦਾ ਭਾਰਤੀ ਸੱਭਿਆਚਾਰ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਵਿੱਚ ਬੇਮਿਸਾਲ ਯੋਗਦਾਨ ਹੈ। ਭਾਰਤੀ ਸੰਸਕਿ੍ਰਤੀ ਵਿੱਚ ਵਰਤ, ਤਿਉਹਾਰ, ਮੇਲਿਆਂ ਆਦਿ ਦਾ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਮਹੱਤਵ ਹੈ। ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਤਿਉਹਾਰ ਇਸ ਲਈ ਮਨਾਏ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। (Social Festivals)
ਕਿਉਂਕਿ ਰਿਸ਼ੀਆਂ-ਮੁਨੀਆਂ, ਮਹਾਂਪੁਰਸ਼ਾਂ ਨੇ ਜੀਵਨ ਨੂੰ ਦਿਲਚਸਪ ਅਤੇ ਸੁੰਦਰ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਯੋਜਨਾਵਾਂ ਬਣਾਈਆਂ ਹਨ
ਕਿਉਂਕਿ ਰਿਸ਼ੀਆਂ-ਮੁਨੀਆਂ, ਮਹਾਂਪੁਰਸ਼ਾਂ ਨੇ ਜੀਵਨ ਨੂੰ ਦਿਲਚਸਪ ਅਤੇ ਸੁੰਦਰ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਯੋਜਨਾਵਾਂ ਬਣਾਈਆਂ ਹਨ। ਹਰ ਤਿਉਹਾਰ, ਵਰਤ, ਜਸ਼ਨ, ਮੇਲਾ ਆਦਿ ਦੀ ਕੋਈ ਨਾ ਕੋਈ ਮਹੱਤਤਾ ਹੈ। ਭਾਰਤੀ ਸੰਸਕਿ੍ਰਤੀ ਹਰੇਕ ਨਾਲ ਜੁੜੀ ਹੋਈ ਹੈ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕਿਸੇ ਖਾਸ ਵਿਚਾਰ ਜਾਂ ਉਦੇਸ਼ ਨੂੰ ਧਿਆਨ ਵਿਚ ਰੱਖ ਕੇ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ। ਕਦਰਾਂ-ਕੀਮਤਾਂ ਦੀ ਪੁਨਰ-ਸਥਾਪਨਾ ਲਈ ਮੂਲ ਸਿੱਖਿਆ ਦੀ ਲੋੜ ’ਤੇ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਜ਼ੋਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਹੈ। ਮੂਲ ਸਿੱਖਿਆ ਅੱਜ ਸਮੇਂ ਦੀ ਲੋੜ ਬਣ ਗਈ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ ਇਸ ਨੂੰ ਜਲਦੀ ਤੋਂ ਜਲਦੀ ਲਾਗੂ ਕਰਨ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ। ਅਜੋਕੇ ਡਿਜ਼ੀਟਲ ਯੁੱਗ ਵਿੱਚ ਲੋਕ ਆਪਣੀ ਸੱਭਿਅਤਾ ਅਤੇ ਸੱਭਿਆਚਾਰ ਨੂੰ ਭੁੱਲਦੇ ਜਾ ਰਹੇ ਹਨ। (Social Festivals)
