ਡਾ. ਸੰਦੀਪ ਸਿੰਹਮਾਰ। ਅੱਜ-ਕੱਲ੍ਹ ਭਾਰਤ ’ਚ ਹੀ ਨਹੀਂ ਬਲਕਿ ਪੂਰੀ ਦੁਨੀਆ ਵਿੱਚ ਮਾਨਸਿਕ ਰੋਗੀਆਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਵੱਧ ਰਹੀ ਹੈ। ਇਹ ਬਹੁਤ ਚਿੰਤਾ ਦਾ ਵਿਸ਼ਾ ਬਣਦਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਮਾਨਸਿਕ ਰੋਗੀ ਦੀ ਹਾਲਤ ਅਜਿਹੀ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਕਿਸੇ ਵੀ ਸਮੇਂ ਹਮਲਾਵਰ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਮਾਨਸਿਕ ਤੌਰ ’ਤੇ ਬਿਮਾਰ ਵਿਅਕਤੀ ਦਾ ਪਤਾ ਚੱਲਦਾ ਹੈ, ਉਸ ਨੂੰ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨੀ ਡਾਕਟਰ ਦੀ ਸਲਾਹ ਲੈਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਦਵਾਈ ਲੈਣੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦੇਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ। ਕਈ ਵਾਰ, ਜਦੋਂ ਮਾਨਸਿਕ ਬਿਮਾਰੀ ਅਜੇ ਸ਼ੁਰੂ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਅਜਿਹੀ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ, ਸਿਰਫ ਇੱਕ ਕਲੀਨਿਕਲ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨੀ ਦੀ ਸਲਾਹ ਹੀ ਮਦਦ ਕਰ ਸਕਦੀ ਹੈ। (Haryana)
ਜੇਕਰ ਕਲੀਨਿਕਲ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨੀ ਕਾਉਂਸਲਿੰਗ ਤੋਂ ਰਾਹਤ ਨਹੀਂ ਮਿਲਦੀ ਹੈ, ਤਾਂ ਸਬੰਧਤ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨੀ ਵੱਲੋਂ ਦੇਖਿਆ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਜੋ ਸਬੰਧਤ ਵਿਅਕਤੀ ਦੀ ਮਾਨਸਿਕ ਵਿਗਾੜ ਦੀ ਜਾਂਚ ਕੀਤੀ ਜਾ ਸਕੇ ਤੇ ਦਵਾਈ ਦਿੱਤੀ ਜਾ ਸਕੇ। ਇੱਥੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਸਮੱਸਿਆ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਅੱਜ ਲੋਕ ਮਾਨਸਿਕ ਤੌਰ ’ਤੇ ਬਿਮਾਰ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਪਛਾਣਨ ਦੇ ਯੋਗ ਨਹੀਂ ਹਨ। ਉਹ ਇਹ ਮੰਨਣ ਨੂੰ ਤਿਆਰ ਨਹੀਂ ਕਿ ਉਹ ਮਾਨਸਿਕ ਤੌਰ ’ਤੇ ਬਿਮਾਰ ਹੈ। ਮਾਨਸਿਕ ਰੋਗੀ ਦੀ ਕਾਊਂਸਲਿੰਗ ਕਰਨਾ ਵੀ ਬਹੁਤ ਚੁਣੌਤੀਪੂਰਨ ਕੰਮ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਮਾਨਸਿਕ ਰੋਗੀ ਕਦੇ ਵੀ ਡਾਕਟਰ ਕੋਲ ਜਾਣਾ ਪਸੰਦ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ। ਜੇਕਰ ਉਹ ਡਾਕਟਰ ਕੋਲ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਵੀ ਉਹ ਆਪਣੀ ਦਵਾਈ ਸਮੇਂ ਸਿਰ ਨਹੀਂ ਲਵੇਗਾ, ਸਗੋਂ ਉਸ ਨੂੰ ਉਸ ਦੇ ਪਰਿਵਾਰਕ ਮੈਂਬਰਾਂ ਵੱਲੋਂ ਦਵਾਈ ਦੇਣੀ ਪਵੇਗੀ। (Haryana)
Viral Video Of Lava River : ਲਾਵਾ ਦੀ ਵਹਿੰਦੀ ਨਦੀ ਦੀ ਕਲੋਜ਼ ਵੀਡੀਓ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਕਰ ਰਹੀ ਐ ਹੈਰਾਨ, ਤੁਸੀਂ ਵੀ ਵੇਖੋ…
ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਜੇਕਰ ਕੋਈ ਮਾਨਸਿਕ ਰੋਗ ਤੋਂ ਪੀੜਤ ਵਿਅਕਤੀ ਇਕੱਲਾਪਣ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜਾਂ ਚਿੰਤਾ ’ਚ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਕਦੇ ਵੀ ਇਕੱਲਾ ਨਹੀਂ ਛੱਡਣਾ ਚਾਹੀਦਾ। ਕਿਉਂਕਿ ਅਜਿਹਾ ਵਿਅਕਤੀ ਕਿਸੇ ਵੀ ਸਮੇਂ ਹਮਲਾਵਰ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਜਾਂ ਤਾਂ ਆਪਣੀ ਜੀਵਨ ਲੀਲਾ ਸਮਾਪਤ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ ਜਾਂ ਦੂਜਿਆਂ ’ਤੇ ਹਮਲਾ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਪਹਿਲੇ ਸਮਿਆਂ ’ਚ ਲੋਕ ਮਾਨਸਿਕ ਤੌਰ ’ਤੇ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਪਾਗਲ ਕਹਿੰਦੇ ਸਨ।
ਅਜਿਹਾ ਕਦੇ ਵੀ ਨਹੀਂ ਕਹਿਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਕਿਉਂਕਿ ਅੱਜ ਦੀ ਰੁਝੇਵਿਆਂ ਭਰੀ ਜਿੰਦਗੀ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਵੀ ਵਿਅਕਤੀ ਮਾਨਸਿਕ ਤਣਾਅ ਵਿੱਚ ਆ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਅਜਿਹੇ ਵਿਅਕਤੀ ਨਾਲ ਕਿਸੇ ਕਿਸਮ ਦਾ ਵਿਤਕਰਾ ਨਹੀਂ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ। ਸਮਾਜ ਵਿੱਚ ਅਕਸਰ ਦੇਖਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਮਾਨਸਿਕ ਰੋਗੀ ਨੂੰ ਜਾਦੂ-ਟੂਣੇ ਰਾਹੀਂ ਠੀਕ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਜਾਦੂ-ਟੂਣੇ ਰਾਹੀਂ ਕੋਈ ਇਲਾਜ ਸੰਭਵ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ। ਅਜਿਹੇ ਵਿਅਕਤੀ ਦਾ ਇਲਾਜ ਘਰ ਦੇ ਮਾਹੌਲ ਵਿੱਚ ਕਾਉਂਸਲਿੰਗ ਰਾਹੀਂ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਡਾਕਟਰ ਹੀ ਦਵਾਈ ਹੈ। ਇਹ ਸਭ ਤੋਂ ਢੁਕਵਾਂ ਤਰੀਕਾ ਹੈ। (Haryana)
ਵਿਗਿਆਨੀ ਨੇ ਸਰਜੀਕਲ ਬਲੇਡ ਨਾਲ ਬੇਟੀ ਦਾ ਗਲਾ ਤੇ ਪੇਟ ਕੱਟ ਕੇ ਕਰ ਲਈ ਸੀ ਖੁਦਕੁਸ਼ੀ
ਲਾਲਾ ਲਾਜਪਤ ਰਾਏ ਐਨੀਮਲ ਸਾਇੰਸਜ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਦੇ ਇੱਕ ਵਿਗਿਆਨੀ ਨੇ ਆਪਣੀ ਅੱਠ ਸਾਲ ਦੀ ਇਕਲੌਤੀ ਧੀ ਦਾ ਆਪਣੇ ਦਫਤਰ ਵਿੱਚ ਸਰਜੀਕਲ ਬਲੇਡ ਨਾਲ ਬੇਰਹਿਮੀ ਨਾਲ ਕਤਲ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਗਲਾ ਵੱਢ ਕੇ ਖੁਦਕੁਸ਼ੀ ਕਰ ਲਈ। ਵਿਗਿਆਨੀ ਨੇ ਬੇਟੀ ਨੂੰ ਇੰਨੀ ਬੇਰਹਿਮੀ ਨਾਲ ਮਾਰਿਆ ਕਿ ਉਸ ਨੇ ਸਰਜੀਕਲ ਬਲੇਡ ਨਾਲ ਉਸ ਦਾ ਗਲਾ ਵੱਢ ਦਿੱਤਾ, ਉਸ ਦਾ ਪੇਟ ਕੱਟ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਉਸ ਦੀਆਂ ਅੰਤੜੀਆਂ ਕੱਢ ਲਈਆਂ। ਪੁਲਿਸ ਅਨੁਸਾਰ ਉਹ ਮਾਨਸਿਕ ਤੌਰ ’ਤੇ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ। (Haryana)
ਡਾ. ਸੰਦੀਪ ਗੋਇਲ ਮੂਲ ਰੂਪ ’ਚ ਨਰਵਾਣਾ ਦਾ ਰਹਿਣ ਵਾਲਾ ਤੇ ਆਪਣੀ ਪਤਨੀ ਨੀਤੂ ਗੋਇਲ ਅਤੇ ਇਕਲੌਤੀ ਬੇਟੀ ਨਾਲ ਲੁਵਾਸ ਦੇ ਸਰਕਾਰੀ ਕੁਆਰਟਰ ’ਚ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ। ਸਾਮ ਨੂੰ ਉਹ ਇਹ ਕਹਿ ਕੇ ਘਰੋਂ ਨਿਕਲ ਗਿਆ ਕਿ ਉਹ ਲੜਕੀ ਨੂੰ ਸੈਰ ਕਰਨ ਲਈ ਲੈ ਜਾਵੇਗਾ। ਕਾਫੀ ਦੇਰ ਤੱਕ ਜਦੋਂ ਉਹ ਵਾਪਸ ਨਾ ਆਇਆ ਤਾਂ ਉਸ ਦੀ ਪਤਨੀ ਖੁਦ ਉਸ ਦੀ ਭਾਲ ਕਰਨ ਗਈ। ਪੁਲਿਸ ਮੁਤਾਬਕ ਪਤਨੀ ਆਪਣੇ ਪਤੀ ਦੀ ਭਾਲ ’ਚ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਦੇ ਵੈਟਰਨਰੀ ਸਰਜਰੀ ਤੇ ਰੇਡੀਓਲੋਜੀ ਵਿਭਾਗ ’ਚ ਪਹੁੰਚੀ। ਉਥੇ ਦੇਖਿਆ ਕਿ ਸੰਦੀਪ ਦੇ ਦਫਤਰ ਨੂੰ ਅੰਦਰੋਂ ਤਾਲਾ ਲੱਗਾ ਹੋਇਆ ਸੀ। (Haryana)
ਪਤਨੀ ਨੇ ਇਸ ਦੀ ਸੂਚਨਾ ਸੁਰੱਖਿਆ ਗਾਰਡ ਨੂੰ ਦਿੱਤੀ। ਗਾਰਡ ਨੇ ਵੀ ਦਰਵਾਜਾ ਖੋਲ੍ਹਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਪਰ ਉਹ ਵੀ ਅਸਫਲ ਰਿਹਾ। ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਗਾਰਡ ਨੇ ਪੁਲਿਸ ਨੂੰ ਸੂਚਨਾ ਦਿੱਤੀ। ਜਦੋਂ ਹਾਕਰੀ ਚੌਕੀ ਦੀ ਪੁਲਿਸ ਮੌਕੇ ’ਤੇ ਪੁੱਜੀ ਤਾਂ ਦਰਵਾਜਾ ਟੁੱਟਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਅੰਦਰ ਦਾ ਸੀਨ ਡਰਾਉਣਾ ਸੀ। ਸੰਦੀਪ ਦਾ ਗਲਾ ਵੱਢਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਉਸ ਦੀ ਬੇਟੀ ਦਾ ਗਲਾ ਵੀ ਵੱਢਿਆ ਹੋਇਆ ਮਿਲਿਆ। ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਬੇਟੀ ਦਾ ਪੇਟ ਵੀ ਕੱਟ ਲਿਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਜਿਸ ਕਾਰਨ ਉਸ ਦੀਆਂ ਅੰਤੜੀਆਂ ਬਾਹਰ ਆ ਗਈਆਂ। ਇਸ ਦੇ ਲਈ ਸਰਜੀਕਲ ਬਲੇਡ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ। ਇਹ ਸੀਨ ਦੇਖ ਕੇ ਪੁਲਿਸ ਮੁਲਾਜਮਾਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਸੀਨੀਅਰਾਂ ਨੂੰ ਸੂਚਿਤ ਕੀਤਾ। (Haryana)
ਮਾਮਲੇ ਦੀ ਗੰਭੀਰਤਾ ਨੂੰ ਦੇਖਦੇ ਹੋਏ ਐੱਸਪੀ ਮੋਹਿਤ ਹਾਂਡਾ, ਏਐਸਪੀ ਰਾਜੇਸ਼ ਮੋਹਨ, ਰਜਿਸਟਰਾਰ ਦੇਵੇਂਦਰ ਕੁਮਾਰ ਤੇ ਡੀਐਸਪੀ ਵਿਜੇਪਾਲ ਮੌਕੇ ’ਤੇ ਪੁੱਜੇ। ਘਟਨਾ ਬਾਰੇ ਏਐਸਪੀ ਰਾਜੇਸ਼ ਮੋਹਨ ਨੇ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਘਟਨਾ ਵਾਲੀ ਥਾਂ ਨੂੰ ਸੀਲ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਹੈ ਅਤੇ ਲਾਸ਼ਾਂ ਨੂੰ ਹਸਪਤਾਲ ਭੇਜ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਹੈ। ਪਰਿਵਾਰਕ ਮੈਂਬਰਾਂ ਤੋਂ ਪੁੱਛਗਿੱਛ ਦੌਰਾਨ ਸਾਹਮਣੇ ਆਇਆ ਕਿ ਡਾਕਟਰ ਸੰਦੀਪ ਮਾਨਸਿਕ ਤੌਰ ’ਤੇ ਬਿਮਾਰ ਸੀ। ਉਹ ਡਿਪਰੈਸ਼ਨ ਦਾ ਸ਼ਿਕਾਰ ਸੀ। ਮ੍ਰਿਤਕ ਡਾਕਟਰ ਸੰਦੀਪ ਗੋਇਲ ਲੁਵਾਸ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਵਿੱਚ 2016 ਤੋਂ ਸਹਾਇਕ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਵਜੋਂ ਭਰਤੀ ਸੀ। ਡਾ. ਸੰਦੀਪ ਦੇ ਪਿਤਾ ਨਰਵਾਣਾ ਵਿੱਚ ਲੇਖਾਕਾਰ ਹਨ। ਉਹ ਆਪਣੇ ਮਾਪਿਆਂ ਦਾ ਇਕਲੌਤਾ ਪੁੱਤਰ ਸੀ। ਪੁਲਿਸ ਇਸ ਮਾਮਲੇ ਦੀ ਬਾਰੀਕੀ ਨਾਲ ਜਾਂਚ ਕਰ ਰਹੀ ਹੈ। (Haryana)
